Het is een warme middag begin augustus. Na weken van regen- en stormachtig weer, komt eindelijk de zon tevoorschijn. Dat wil iedereen natuurlijk meepakken. Dus barst het centrum van Amsterdam, waar het Pelgrimspad zijn startpunt heeft, zo ongeveer uit zijn voegen. Tel daarbij op dat het overal zomervakantie is en er dus nog meer toeristen op de been zijn dan gemiddeld. Echt tot rust komen is er in het begin van deze wandeling dus niet echt bij.
Tussen Sex Shops & Schuilkerken
Ik ben niet speciaal een grote fan van wandelen in de stad, en bovendien is Amsterdam bekend gebied. Toch vind ik het leuker om de route te startten bij het officiële begin. Dus sta ik op een vrije middag toch bij Amsterdam Centraal Station om de route te starten. Na een paar honderd meter duik ik de (voor mij van binnen onbekende) Nicolaaskerk in. Het is en blijft natuurlijk wel het Pelgrimspad. Op de Oudezijdse Voorburgwal sta ik even stil bij één van de voormalige katholieke schuilkerken, ooit in gebruik tijdens de protestantse overheersing. Tegenwoordig is het een museum met glimmende gouden letters op de gevel. Tussen sex shops en wietwalmen door loop ik verder richting de Dam. Een oase van rust is het Begijnhof, ook ooit een vrouwelijke katholieke enclave in een verder protestants bolwerk. Ik probeer het bekende Amsterdam met een frisse blik te bekijken. Toch ben ik blij als ik eindelijk een beetje tussen het groen loop in het Vondelpark, al is het ook hier met het zonnige weer behoorlijk druk.
Voor rust de heuvel op
Via de Schinkel kom ik dan eindelijk uit bij het Amsterdamse Bos. Het loopt tegen het einde van de middag en ik wordt links en rechts ingehaald door sloffende hardlopers en snelle fitgirls. Er wordt van boom naar boom geslingerd in het klimbos en kinderen van een vakantieopvang doen een wedstrijdje op een zeepbaan. Tegen etenstijd sta ik op de top van 'de heuvel' in het bos. Hoe aangelegd dit bergje ook is, hier waan je je toch eventjes een beetje in het buitenland. Ik geniet van de rust hier en eet m'n AH to go wrap. Twee kraaien houden mijn maaltje scherp in de gaten, terwijl ze doen alsof ze met een stokje in de weer zijn. Sorry jongens!
Ruisend riet & krakende kreeften
Na de kleine vijver (één van mijn favoriete stukjes van het bos), stuit ik op een omleiding als ik op weg ben naar het Amstelveense deel van het bos. Gelukkig ken ik het hier goed, dus is het niet al te ingewikkeld om via een andere weg weer op de route terecht te komen. Even later loop ik over een smal pad tussen het hoge riet langs de Amstelveense Poel. Van het water zie ik niet veel, maar tussen het ruisende riet en de luidruchtige krekels lijkt de bewoonde wereld ver weg. Opvallend veel reigers vind ik op het pad. Zou dat iets te maken hebben met de vele resten van rivierkreeften (pootjes, scharen, maar ook hele karkassen) die hier overal liggen? Na nog wat slingers door het bos kom ik uit bij de oversteek naar het Schinkelbos. Ik twijfel, loop ik nog anderhalf uur door en neem ik de bus naar huis in Aalsmeer? Ik heb al bijna 20 kilometer op de teller staan, maar ik zou nog best een stukje verder kunnen. Ik geniet bovendien van de rust die zo aan het begin van de avond overal heerst.
Uiteindelijk besluit ik toch over te steken naar Hoofddorp om daar de bus te nemen met de betere aansluiting. Want ook al liggen de eerste etappes niet ver van huis, mijn inschatting is dat het soms nog knap lastig zal zijn om met het openbaar vervoer van en naar de verschillende punten op de route te komen.
Comments